ΚΟΥΙΖ 2...

   Ο φίλος βρίζει νυχθημερόν το δημόσιο και τους δημόσιους υπαλλήλους. Καλό θα ήταν να μας πει και για τις εικοσάρες αναθέσεις (αναθέσεις έως 20000 ευρώ δεν χρειάζονται διαγωνισμό) με τις οποίες τον τίμησε το κατά τα άλλα επάρατο δημόσιο. Λίγη τσίπα ρε παιδιά. Γνωριζόμαστε.  

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ...

Μεγάλη κουβέντα άνοιξε η πρόθεση των εκπαιδευτικών να απεργήσουν. Τα επιδοτούμενα παπαγαλάκια φρόντισαν μάλιστα να απειλήσουν εκ των προτέρων με τη δαμόκλειο σπάθη της επιστράτευσης. Δε θα πω τα αυτονόητα. Δε θα κάνω ούτε μια αναφορά στην προσδοκώμενη από τους σταυροφόρους του νεοφιλελευθερισμού διάλυση της δημόσιας παιδείας για χάρη της ιδιωτικής. Θα πω μόνο πως μια κοινωνία που επιδοτεί τους χρεοκοπημένους τραπεζίτες της με 120 δις και πληρώνει τους δασκάλους της με 500 ευρώ είναι απλώς μια άρρωστη κοινωνία. Και οι άρρωστες κοινωνίες γεννάν άρρωστα μυαλά. 

ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ...

   Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στην μεγάλη νίκη των λαών εναντίον της φασιστικής απειλής. Στη χώρα μας όσο ποτέ άλλοτε μεταπολεμικά, η ανάγκη για υπενθύμιση των ιστορικών διδαγμάτων είναι απολύτως αναγκαία. Οι ομοιότητες με τις συνθήκες που εξέθρεψαν τον φασισμό στη Γερμανία του μεσοπολέμου είναι ανατριχιαστικά πολλές. Το ναζιστικό μόρφωμα με τις τεράστιες αβάντες του συστήματος που το μεγάλωνε για χρόνια στον κόρφο του έχει αποθρασυνθεί τελείως. Φασιστικοί χαιρετισμοί, ανέμισμα χουντικών σημαιών και το κυριότερο βίαιες επιθέσεις σε οτιδήποτε διαφορετικό. Το μάθημα του 1945 πρέπει να το βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε βήμα. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.  

Υ.Σ. Σήμερα στις 8:00 η νομαρχιακή επιτροπή του Κ.Κ.Ε. διοργανώνει εκδήλωση αφιερωμένη στην επέτειο. Η εκδήλωση θα γίνει στην αίθουσα της Εστίας Μουσών.

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗ...

 Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά του θεατρικού συλλόγου "Επί σκηνής" που μετέτρεψαν την τεράστια εισπρακτική επιτυχία που είχε το πρόσφατο ανέβασμα του "Μπακαλόγατου", σε ένα κύμα αθόρυβης  αλληλεγγύης προς όσους έχουν ανάγκη στην πόλη. Ξανά μπράβο.

ΠΕΡΙ ΑΝΕΡΓΙΑΣ...

   Άκουγα τους πρόσφατους πανηγυρισμούς κυβερνητικών στελεχών και των μιντιακών τους εξαπτέρυγων για το θέμα της ανεργίας. Η ακριβής διατύπωση ήταν "φρενάρει ο ρυθμός αύξησης της ανεργίας". Σε απλά ελληνικά η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται αλλά με μικρότερο ρυθμό. Κι αυτό το θεώρησαν ένδειξη προόδου. Ασφαλώς κανείς δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει πως με ποσοστό ανεργίας κοντά στο 30% περαιτέρω αύξηση της ανεργίας θα σήμαινε πως διαλύονται ακόμα και παραγωγικοί τομείς ζωτικοί για την επιβίωση του πληθυσμού. Με άλλα λόγια οι εργαζόμενοι που παραμένουν ενεργοί απασχολούνται στην παραγωγή προϊόντων ανελαστικής ζήτησης, αγαθών πρώτης ανάγκης δηλαδή και γι' αυτό η μείωση αυτών των θέσεων είναι εξίσου ανελαστική. 

   Επειδή η ανεργία είναι ένα ζήτημα με πολλαπλές συνέπειες στις ζωές όσων την βιώνουν προτείνω στους χαρτογιακάδες των αριθμών να πανηγυρίζουν με θέματα περισσότερο πρόσφορα στην χρηματοκίνητη ιδιοσυγκρασία τους όπως για παράδειγμα την μνημειώδη "πώληση" του Ο.Π.Α.Π. στον φίλα προσκείμενο και εκκολαπτόμενο εθνικό νταβατζή μας.